بهار می‌چکد از خنده‌های اربابم ^^^ بنفشه شور گرفته برای اربابم

هزار لاله و نسرین به دشت سینه من ^^^ به رقص آمده از یک نوای اربابم

شنو که هلهله اهل آسمان گم شد ^^^ میان زمزمه ربنای اربابم

دخیلِ بند دلم بسته شد به خانه او ^^^ وَ منتظر به کمی از عطای اربابم

به هوش خیل خماران که اکبر آمده است

مگو علی که دوباره پیمبر آمده است

ببین که خیل ملائک گدای چشمانش ^^^ و بسته‌ی سر زلفش دل عمو جانش

جمال او نبوی صولتش ولی‌الله ^^^ وَ عمه بوسه بگیرد ز لعل و دستانش

به روی چهره‌ی لیلا نشسته مروارید ^^^ و طفل کوچک و نازش به روی دامانش

جمال او همه نور و وجود او همه شور ^^^ فدای عارض ماهش دل محبانش

چه می‌شود به گدایی او رسم امشب

به حاجتم برسم از عنایت زینب

منم که سائل آل کریم طاهایم ^^^ غلام حلقه بگوش علی و زهرایم

گدای لطف حسن مستمن مهر حسین ^^^ قرین جود و عنایات و عشق مولایم

دلم مدینه سرم کربلا خودم اینجا ^^^ گدای گوشه نگاه عزیز لیلایم

به شوق روی نگارم دلم شده تسخیر ^^^ اگر اجازه دهد من به نغمه می‌آیم

وَ نغمه دل زارم ز عمق عمق جگر

فقط همین کلمه سیدی علی اکبر

ترانه لب مستم مدد علی اکبر ^^^ توان و نیروی دستم مدد علی اکبر

به جز محبت او با عنایت زهرا ^^^ز هر چه غیر گسستم مدد علی اکبر

مدد ز دست و دمش می‌کنم طلب آری ^^^ اگر چه توبه شکستم مدد علی اکبر

ز کودکی که شدم خادم حریم علی ^^^ به سائلی بنشستم مدد علی اکبر

علی اکبر لیلا قرار قلب حسین

شبیه حضرت طاها بهار قلب حسین

الا که روح و روانی عزیز لیلایی ^^^ امیر کشور جانی عزیز لیلایی

اسیر دیدن رویت بود مه کنعان ^^^ تو بهتر از همگانی عزیز لیلایی

جمال و صولت تو ای علی ارشد عشق ^^^ ز مصطفی است نشانی عزیز لیلایی

تمام حاجت من روز محشر این باشد ^^^ مرا به خویش بخوانی عزیز لیلایی

برای حضرت لیلا ضیاء عینی تو

پیمبر و علی و مجتبی، حسینی تو

نشسته‌ام که ز دست تو حاجتم گیرم ^^^ برای کرببلا برگ رخصتم گیرم

نشسته‌ام به ره و همچو سائلی تنها ^^^ برای روز جزا فرّ و عزتی گیرم

برای بردن نام شما که چون عسل است ^^^ به نام مادرتان وقت و فرصتی گیرم

مرا به لقمه نانی بیا و مهمان کن

گدای خود کن و بر عالمی تو سلطان کن

بگو ز قصه‌کرببلا برای دلم ^^^ بگو ز غربت در خیمه‌ها برای دلم

بگو ز العطش و اشک مخفی عباس ^^^ بگو ز همهمه بچه‌ها برای دلم

بگو ز ضرب عمودی که آمد و ناگاه ^^^ شکست فرق تو چون مرتضا برای دلم

بگو ز حالت عمع دمیکه آمد و دید ^^^ شکسته پهلویت ای دلربا برای دلم

چگونه تا حرم ای نازنین تو را بردند

مگو که جسم تو را قطعه قطعه می‌بردند